Nos últimos anos, a universidade está a vivir unha revolución, pero non polas súas xeracións máis novas, senón polas veteranas. O cuarto ciclo da Universidade de Santiago de Compostela, ao que acoden persoas xubiladas —sobre todo mulleres— está a convocar cada vez máis público, que participa con entusiasmo de conferencias, cursos e visitas culturais. Teño a fortuna de impartir charlas de cando en vez para ese público e é unha marabilla o participativos que son e o implicados que están na aventura de coñecemento. Persoas moitas veces dedicadas ao traballo e á familia que agora, con tempo libre, exploran o coñecemento e o goce do saber.
En Ribeira, a sede do cuarto ciclo universitario da USC non é un asunto menor. O outro día tiven o pracer de impartir unha charla dentro da programación cultural municipal, á que acudiron moitas das persoas que tamén participan dos cursos universitarios.
Porque unha programación cultural dun concello é como prantar unha leira: ás veces custa que a horta saia para diante, pero sempre acaba funcionando. Nesta ocasión dinlles unha charla sobre o escultor Asorey. Tiña previsto tres cuartos de hora e estendinme perigosamente a unha hora e tres cuartos. Podía ter saído de alí cos pés por diante e abrindo (para mal) a portada desta edición comarcal, pero rematei con entusiastas aplausos.
O 90 % do auditorio aguantaron como unhas campioas, sen deixar de participar en todo momento ao longo da charla. Se foran os meus alumnos de grao teríanme fuxido polas fiestras. Velaí o poder da cultura.