Rubén Prieto Tomé (Cee, 1985) é un home de moitos recursos. Desde hai pouco máis dun ano dedícase a pintar murais, débeo facer ben porque son moitos os que o chamaron con ese fin na comarca e fora dela. Onte dáballe os últimos retoques ao que decorará a entrada -o do interior xa o fixo- da florería Flor de Oro, que abrirá as súas portas ao público mañá. Pinta, pero fai máis cousas. Tamén é actor e mañá subirá con Talía ao escenario para interpretar Volpone .
-¿De onde lle vén a vea da pintura?
-Empecei un pouco por casualidade. Eu xa debuxaba e facía carbonciño, pero considerábame negado para isto da pintura. Pero un día un amigo que estaba a pintar un mural e non tiña tempo para rematalo, chamoume. Aí empecei e de aí saíron despois outros.
-¿Cantos leva feitos?
-Pois xa van uns dez, o primeiro o de talleres Torrente, en Cee, pero tamén en Sanxenxo, en Madrid, en casas particulares e en muros. E teño un proxecto pendente para o Concello de A Coruña. Todos isto nun ano.
-E ademais da pintura tamén se dedica ao teatro.
-Estiven na escola de teatro de Artur Trillo, en Cee, desde os nove anos. Sempre me gustou. Hai un tempo preguntoume se quería traballar no seu seguinte proxecto e dixen que encantado da vida. Poder vivir das afeccións é un auténtico luxo que eu teño e co que vou tirando.
-Pero é que ademais tamén é mestre de surf.
-Eu estudaba para mestre e mira.
-¿Onde dá clases?
-Durante o verán na praia de Nemiña. Hai moita xente, a maioría deles son estranxeiros.
-E de paso practica vostede surf. ¿Nalgún outro lugar da Costa da Morte?
-Nemiña gústame, pero a miña praia favorita é O Rostro, é a que ten as ondas máis grandes. Case sempre vou só, sobre todo en inverno. E non é unha praia das fáciles.