«O mellor que a un lle poden dicir é que é boa persoa»

A súa familia, o seu amor pola cultura e pola lingua e mesmo o seu xenio son bergantiñáns. Así o asegura a cantareira María Xosé Silvar, Sés (A Coruña, 1983): «Non nacín aí, pero un tamén é de onde son os seus», di sobre Carballo e a comarca. Sente «unha honra» o ter sido nomeada como Boa e Xenerosa e di que este é un premio especial non só por recibilo na súa terra, senón «porque o mellor que a un lle poden dicir é que é boa persoa», sobre todo «cando unha está collendo un pouco o complexo de rebelde». Agradece que, precisamente por ser defensora da xustiza social, sexa considera boa persoa: «Para min é máis importante que calquera recoñecemento musical». Sobre todo, cre, cando se está a vivir «nun momento no que hai moita criminalización ideolóxica, con activistas sociais sendo encarcerados». «A igualdade a todos os niveis é o meu porqué para vivir», asegura. Sendo ela unha «resistente», ve terrible «que case nos están convencendo de que loitar por estas causas é terrorismo». «O Couto é para min exemplo do que máis admiro, a unión popular en prol da cultura. Admiro o traballo voluntario, por paixón, e que xente que leva tanto tempo subsistindo me recoñeza a min...», valora. Afirma que nunca se presenta a premios musicais e que os galardóns que a conseguen emocionar son os que veñen «dunha comunidade humana». Esta tarde estará a pé da Fundación e volverá o domingo coa súa banda. Faille ilusión tocar na mesma xornada ca Terbutalina e recomenda que ninguén se perda ás Tanxugueiras.

María Xosé Silvar, «Sés»

Cantautora