«O corpo aberto», gran triunfadora nos premios Mestre Mateo

A película O corpo aberto, dirixida por Ángeles Huerta e protagonizada por Tamar Novas, consagrouse na XXI edición dos Premios Mestre Mateo. A produción hispanoportuguesa, realizada pola galega OlloVivo Producións, a catalá Fasten Films e a portuguesa Cinemate, fíxose con 12 figuras. A parte de conquistar as categorías técnicas e recoñecer o traballo do actor santiagués, Huerta levantouse da súa butaca no Auditorio de Ourense, onde se celebrou a gala, para recoller a figura que distinguía a súa película como a mellor do ano.

«O corpo aberto é unha peli improbable. Soubemos iso desde o primeiro momento no que Ángeles puxo sobre a mesa o proxecto», indicou o seu productor, Gaspar Broullón, ao recoller o premio. «O primiero que quero é lembrar a toda a xente do audiovisual que nunca vai recibir un Mestre Mateo nin un Goya. Se era unha película improbable é porque fala galego e porque está dirixida por unha muller, escrita en feminino. O galego e ser muller dificultan facer peliculas e series. A nosa responsabilidad e mudar isto», sentenciou Broullón, que tamén aproveitou o momento para facer un aplaudido alegato pola sanidade pública.

A longametraxe arrinca con Miguel, interpretado por Novas, adentrándose na paisaxe das montañas galegas. Desprazado nun carro de cabalos, le unha carta dirixida ao seu tío na que lle conta as primeiras impresións sobre a súa chegada a Lobosandrus, unha aldea ourensá moi próxima á fronteira con Portugal. O santiagués volve aos pupitres nos que sentou en A lingua das bolboretas cando era só un neno, pero esta vez como mestre dunha escola unitaria.

«Foron moitos anos tirando deste carro», dixo a directora, que dedicoulle o premio a Méndez Ferrín, autor do relato no que se inspirou a película, Lobosandaus. «Quero lembrar a toda á xente do Xurés» dixo Huerta, que agradezeu o esforzo ao seu «equipazo». «Adico o premio aos mestres, que son tan importantes», dixo Tamar Novas.

Os premios a O corpo aberto estendéronse por toda a noite. Ángeles Huerta e Daniel D. García subiron ao escenario para recoller o premio a mellor guión. Nada máis chegar a Lobosandrus, a aldea do relato, os cabalos que levan o carro no que viaxa Miguel fúndense na néboa espesa e frondosas arboledas. Coma se fose a entrada a un mundo aparte, a película mantén ese aura de misterio que tanto fascina ao seu protagonista. A Academia tamén premiou o traballo de Gina Ferrer, ao mando da fotografía da película.

Raquel Fidalgo, Noé Montes e María Barreiro recolleron a estatua polo seu traballo de maquillaxe e perruquería no filme, que recrea aos homes e mulleres do ano 1900. Continuando coa caracterización, o traballo de vestiario, que recrea os traxes da época. Mercedes Peón, cantante e instrumentista, recibiu o premio pola banda sonora da longametraxe. O corpo aberto, unha produción feita en tan solo seis semanas, seguiu recolectando premios, como o de mellor produción. O equipo liderado por Tamara Soto Mato recreou a aldea de Lobosandrus, rodada entre Muíños, Lobeira e Bande. Aproveitou o momento para reivindicar «prefesions nas que podamos traballar pero, sobre todo, ter tempo de calidade».

Os premios á película continuaron con Federico Pérez, actor de reparto. Saíu a recollelo no seu lugar o produtor, Gaspar Broullón. «So en equipo se fan cousas tan bonitas como esta», escribiulle nunha mensaxe, na que dedicou o galardón «ás persoas que defenden a liberdade creativa». A película gañou o premio a mellor son.

«Rapa», mellor serie de televisión

A serie Rapa, que partía con 19 candidaturas converteuse na segunda gran triunfadora da noite. Conquistou catro galardóns, entre eles o de mellor serie de televisión e mellor montaxe para Jorge Coira, Gaspar Broullón, Óscar Pardo y Lucía Iglesias. Os membros da academia recoñeceron tamén o traballo das súas actrices cos premios á mellor interpretación feminina protagonista para Lucía Veiga e mellor actriz de reparto para Berta Ojea.

Nani García, premio de honra

O produtor, compositor e músico Nani García protagonizou un dos momentos máis emotivos da noite. Recibiu o premio de honra Fernando Rey en recoñecemento á súa dilatada carreira como compositor e o séu compromiso coa divulgación musical. «Estou a punto de quebrar, tamén son de papel» dixo emocionado. «Somos mendicantes de agarimos e agradezo o recoñecemento de hoxe porque ven dos meus compañeiros de academia», dixo, poñendo en valor o papel da música no audiovisual para «mellorar a historia que estamos contando».

Álvaro Pérez Becerra, presidente da academia, destacou que «este é o momento de maior proxección; o sector síntese forte porque hai talento, pero tamén capacidade de organización», afirmou, lembrando a importancia de seguir contando historias en galego.

«Unicorn wars» gaña o Mestre Mateo na mesma categoría que o Goya

A película de animación para adultos Unicorn wars levouse o premio a mellor longametraxe de animación, a mesma categoría que conquistou nos Goya. Alberto Vázquez, o seu creador, xa prepara a súa seguinte película. 

Gonzalo E. Veloso e David Fidalgo levaron o galardón a mellor curtametraxe de ficción por Sandwitch cat, unha obra na que prima o humor e a caricatura. «A animación non é un xénero, é cine», sentenciou o seu director. Jairo Iglesias, realizador do programa cómico Catro gatos, dedicou o seu premio aos profesores da escola de Imaxe e Son da Coruña, porque «saía das clases con ganas de cumplir os meus soños».

«O mundo do audiovisual é moi complicado e eu son unha privilexiada», sentenciou na mesma liña Esther Estévez, presentadora do programa Dígocho eu. Revalida o premio que acadou por primeira vez a ano pasado, o de mellor comunicadora. A través de vídeos curtos, o programa da TVG pretende achegar ao público novo o uso do galego. «Traballar coas redes sociais tamén é moi duro, pero nos sostén traballar cada día en algo que nos encanta», explicou. Lembrouse do seu equipo, cheo de xente nova. 

En canto á serie web, o premio foi compartido. De feito, foi a primeira vez na historia que pasa isto. «Sempre vemos a homes recoller os premios por facer o que lles sae do carallo. É a primeira vez que unha muller recide un mestre mateo por dicir e facer o que lle sae da cona», reivindicou no seu discurso Raquel Nogueira, de Historias vaxeniales. A outra escollida foi Delicias amargas.

Completan o palmarés o documental María Casares. A muller que viviu mil vidas; Noa, o videclip de Guadi Galego dirixido por Toño Chouza; Cinephilia na categoría de mellor programa; La entrega, como curtametraxe e As estrellas no camiño, como anuncio publicitario.