«Farei algo apaixonante polos 20 anos de carreira»

A gaiteira de pelo verde hai anos que mudou nunha artista internacional que un día se definiu como unha «emigrante musical». Case que vinte anos de carreira como gaiteira e pianista teñen dado para moito, aínda que Cristina Pato confesa que está a cambiar, a reorientar o seu rumbo e que nesta nova fase vai ter un maior protagonismo a faceta académica. Mais sen abandonar nin esquecer á artista. Un proxecto no que participou hai anos conseguiu un Grammy e logo estivo nominada con outro disco de música clásica. Agora opta a dous destes premios polo disco e o documental centrado no traballo da Silk Road Ensemble, o proxecto liderado por Yo-Yo Ma do que forma parte.

-Cando se deron a coñecer as nominacións sinalou que sería un premio especial.

-O que fai diferente a este premio e o que supón unha ilusión apaixonante é poder compartir ese galardón con colegas da profesión galegos. Cos compañeiros que participaron nestes proxectos.

-Xa ten programados concertos co seu grupo en EE. UU. e participa na Silk Road Emsemble. Compaxinará a actividade no 2017?

-Profesionalmente, no que ao mundo da música se refire, manteño a actividade que estou a desenvolver nos últimos anos. Aquí teño a miña banda, o cuarteto do que forman parte Víctor Prieto, Edward Pérez e Eric Dooh e en Galicia formo parte dun trío con Roberto Comesaña e Miguel Cabana. O cuarteto está orientado ao mundo do jazz e aí centramos o noso traballo na música galega. E sigo no proxecto da Silk Road Ensemble.

-O día que se coñeceron as nominacións participou nunha conferencia en Harvard coa Silk Road sobre arte e curación.

-O poder da música, e das artes en xeral, en aspectos como a súa influenza na saúde ou nos traballos sobre a perda da memoria é algo do que sempre gustei e un campo no que traballo cada vez máis dende hai anos. En Galicia estanse facendo cousas moi boas neste aspecto, sen ir máis lonxe nos obradoiros do Museo do Pobo Galego, e creo que se debería apoiar máis todo este traballo.

-Nos últimos tempos fala dun cambio de rumbo. Quere dicir iso que se vai centrar máis na docencia?

-Levo varios anos reorientando o meu traballo cara á educación, o mundo académico e a interdisciplinaridade. O 2017 vai ser un ano moi ilusionante neste aspecto: impartirei unha clase semestral en Harvard sobre musicoloxía e estou a preparar un curso para a Universidade de California. Teño que reencamiñar a miña carreira para volver a aprender. Aínda así, iso non quere dicir que vaia parar a miña carreira profesional. Compaxinarei as dúas facetas, aínda que haberá un cambio de equilibrios.

-«Latina» (2015) foi o seu último disco. Traballa nalgún proxecto?

-Non e si. O ano 2017 vai ser moi académico. Mais o 2018 é unha cita especial para min e daquela xa lle podo adiantar que un disco celebrará os 20 anos de Tolemia. Será unha data especial, ¡xa vinte anos!, e quero facer algo diferente e apaixonante para celebralo.