O Parlamento xa aborda a modificación da letra do Himno de Galicia
Galicia
A ex secretaria xeral de Igualdade, Susana López Abella, preside a comisión de estudo constituida esta mañá na Cámara autonómica
28 Nov 2023. Actualizado a las 16:17 h.
O Parlamento de Galicia constituiu esta mañá a comisión de estudo para analizar a posible modificación da letra do himno de Galicia, o poema Os Pinos, de Eduardo Pondal. A deputada do PPdeG e secretaria xeral de Igualdade ata este ano, Susana López Abella, foi elixida presidenta dunha comisión que terá como vicesecretario ao tamén deputado popular Borja Verea e como secretaria á nacionalista Mercedes Queixas. Todos eles foron elixidos por unanimidade.
Despois de celebrar esta mañá a sesión constitutiva os membros da mesa da comisión emprazáronse para a semana que vén para continuar cos trámites, que pasan por aprobar un regulamento de funcionamento e a proposta e aprobación dun plan de traballo co consecuente calendario.
Este novo órgano parlamentario creouse co acordo de todos os grupos, despois de que o pasado mes de setembro fora rexeitada en pleno, polos votos do PP e o PSdeG, unha iniciativa lexislativa popular para modificar a letra do himno galego e restaurar o seu texto «fidedigno», coa finalidade de corrixir «non poucas erratas», segundo indicou antes da súa morte o propio autor.
Entre eses cambios propostos para a letra do himno está que a terceira estrofa sexa «máis sós vos ignorantes e férridos e duros», en lugar de «iñorantes» e «féridos»; ou na segunda cambiar «chan» por «clan» no verso «confín dous verdes castros e valeroso clan», cuestións atribuídas a erros tipográficos ou doutro tipo cometidos na primeira impresión oficial do texto na Habana.
Tanto o PP como o PSdeG rexeitaron tramitar a iniciativa lexislativa, avalada por case 16.000 firmas e defendida tamén polo BNG, pero propuxeron a cambio a constitución dunha comisión de estudo para conseguir un «amplo consenso social» e analizar a conveniencia dos cambios propostos.
Así quedaría o himno
Que din os rumorosos,
na costa verdecente,
ó raio trasparente
do prácido luar...?
Que din as altas copas
de escuro arume harpado
co seu ben compasado,
monótono fungar...?
«Do teu verdor cinxido
e de benignos astros,
confín dos verdes castros
e valeroso clan,
non des a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono,
fogar de Breogán.
Os bos e xenerosos
a nosa voz entenden,
e con arroubo atenden
o noso rouco son;
mas sós os ignorantes
e férridos e duros,
imbéciles e escuros,
non os entenden, non.
Os tempos son chegados
dos bardos das edades,
que as vosas vaguedades
cumprido fin terán;
pois donde quer, xigante,
a nosa voz pregoa
a redenzón da boa
nazón de Breogán».