Solidaridade

Noutras ocasións faleilles da solidariedade feminina, de que son case sempre mulleres as que ceden o seu asento a outra muller maior. Os mozos novos nunca o fan, van cos ollos cravados nos seus móbiles, vaia vostede a saber por que... e os maiores, pois o mesmo. O caso que lles vou a contar é un fermoso exemplo de solidariedade compartida.

O neto duns amigos, pola súa falta de aplicación nos estudos universitarios, viuse obrigado a buscarse un traballo e non atopou nada mellor que condutor de autobús, traballo ao que se dedicou con entusiasmo para demostrar que sabe gañarse a vida. Hai uns días sobresaltárono os berros de varios pasaxeiros: un muller púxose de parto no autobús. Fronte a imposibilidade de contactar co seu xefe por teléfono para recibir instrucións, tomou unha iniciativa: Abriu as portas e dixo: «Imos ao hospital, que se baixen os que non queiran ir». Quedaron todas as mulleres e baixáronse todos os homes, excepto un que era médico. O mozo iniciou unha carreira que foi interceptada por axentes de tráfico, a quen explicou o sucedido, e dixeron: «Síganos, abrímoslle camiño». A amiga que mo contou e que estaba presente dixo: era emocionante, foi como unha película; nós tendemos á parturiente no corredor, como indicou o médico, sostiñámoslle a cabeza e as mans, dabámoslle ánimos, e os de tráfico a fume de carozo. Total que chegou a tempo de parir no hospital: unha fermosa nena. Diante dese milagre que xorde nun parto, homes e mulleres uniron forzas para conseguir que esa vida fixésese realidade. Exemplo de solidariedade.