Nenos agresores

Un neno de doce anos atacou a semana pasada cun coitelo de cociña a unha compañeira de clase nun instituto de Hospitalet de Llobregat ( Barcelona) A vítima foi ingresada e está fóra de perigo. Os mozos de escuadra, ao comprobar que por idade o neno non era imputable, entregáronllo aos seus pais. E a partir de aí múltiples institucións fóronllo pasando como unha pataca quente ou como a falsa moeda da copla. O caso trasladouse á Dirección Xeral de Atención á Infancia e Adolescencia (Dgaia), de aí á unidade RMI-14 que xestiona os casos en que ven involucrados menores de 14 anos. O Departamento de Educación asegura que está a seguir o caso e que enviou un equipo de psicólogos e profesionais do USAV ( Unidade de Soporte ao Alumnado en Situación de Violencia) para asesorar e prestar atención psicolóxica de urxencia. O conselleiro de Dereitos Sociais, Carles Campuzano, asegurou que o Govern creou unha comisión de expertos para analizar a situación e que espera presentar o informe coas conclusións a finais deste mes.

Hai moitas institucións para protexer á infancia, pero cada vez son máis frecuentes os casos de nenos agresores. Por que? Unha causa posible son as series televisivas que se anuncian para toda a familia e que rezuman violencia: crimes, vinganzas e toda clase de feitos sanguentos. En moitos casos non hai xunto ao neno alguén da familia que lles diga que aquilo que ve son actos reprobables que non deben imitarse nin aceptarse. Déixanos sós, absorbendo toda aquela violencia, e vanse a ver os seus móbiles ou resolver os seus asuntos.

A miña opinión? Menos tele e máis lectura. Temos moito onde escoller. Non desperdiciemos ese tesouro e transmitámolo aos nosos fillos e netos.