La familia de una mujer de Trabada hospitalizada en el HULA tras un ictus se niega a que le den el alta

La Voz TRABADA / LA VOZ

A MARIÑA

ALBERTO LÓPEZ

Dice que el Sergas no la considera apta para derivarla a rehabilitación en el Polusa, cuando en el centro concertado sí la admitirían si pagan de su bolsillo. Sanidade defiende la atención prestada

09 ago 2024 . Actualizado a las 21:32 h.

La familia de M.T.T.M., de 64 años, hospitalizada desde el 15 de junio en el HULA, se niega a que le den el alta y denuncian que el Sergas no la considera apta para derivarla a rehabilitación en el Polusa, cuando tras consultarlo personalmente en el centro concertado les manifestaron que sí reúne las condiciones y la admitirían, pero tendrían que pagar la estancia y el tratamiento de su bolsillo. Un hijo de M.T.T.M. acusa al Sergas de estar actuando bajo criterios económicos y no médicos. «A solución que nos dan é mandar a miña nai para a casa e que vaia a rehabilitación, nun taxi-ambulancia, ao hospital de Burela, cando saben que en Burela non hai o servizo de rehabilitación cognitiva que precisa miña nai e ignoran a dificultade que suporía o desprazamento diario dende a zona rural de Trabada ata Burela nas condicións que está miña nai, con grandes dificultades para moverse e nin sabe decir o que lle doe».

El pasado 15 de junio, M.T.T.M., ingresó en Urgencias del hospital de Burela por una disminución de conciencia. Presentaba una parálisis facial derecha y hemiplejia derecha y tras realizarle una TC craneal se observaron diferentes hematomas. Fue trasladada a la uci del HULA y operada. Aunque en las semanas posteriores, salvo episodios puntuales, su evolución fue favorable le quedaron graves secuelas. «Agora queren darlle a alta, pero miña nai non pode nin comer soa nin ir ao baño e o que pretenden é que lle fagan dende Burela unha rehabilitación solo física. Para estes casos dende o HULA hai centros concertados, o Polusa, para pacientes que como miña nai son novos, solo 64 anos, e que de feito ata o día do ataque que sufriu estaba traballando e cotizando á Seguridade Social».

Y añadió: «Pero o informe da médica rehabilitadora do HULA para derivala ao Polusa e facer tamén unha rehabilitación cognitiva, ademais de fisiolóxica, foi desfavorable. Díxonos que neste caso de doenzas eran moi estritos, que solo mandaban a xente nova, que non se mova por si mesma e que responda ás ordes que lle dan. O caso foi que preguntamos despois pola nosa conta no Polusa e nos dixeron que si a collían, pero pagando. Esa é a nosa queixa: ou cumpre os requisitos ou non, pero a decisión do Sergas parece máis económica que médica. Ofrécennos ir a Burela, pero en Burela non hai facultativos para a rehabilitación cognitiva. O que lle pido ao Sergas é que rectifique».

«A nós dende un primeiro momento nos dixeron que ían derivar a mina nai a un centro especializado en rehabilitación cognitiva, para estar interna. E dixéronnos que sen que lle curara a ferida que ten na cabeza non lle ían dar a alta. E agora da noite para a mañá mudan de opinión e  quérenlla dar, e nós nesas condicións non o imos aceptar», concluyó.

El Sergas negó que obedezca a criterios economicistas y acusaciones, «totalmente infundadas que atacan de maneira inxustificada a profesionalidade dos traballadores do sistema sanitario público que atenderon debidamente a paciente, e chegado o momento ofertáronselle as alternativas terapéuticas máis axeitadas para a mellor recuperación posible da súa patoloxía».

«A paciente foi valorada por un equipo multidisciplinar de profesionais sanitarios (neurociruxáns, rehabilitadores, fisioterapeutas...), quenes indicaron o tratamento axeitado a seguir para conseguir a maior recuperación posible da patoloxía. En ningún momento se actuou por criterios economicistas nin de idade, senón exclusivamente en base a criterios clínicos fundamentados na súa patoloxía e nas consecuencias da mesma, dándolle a mellor asistencia e ofertándolle o tratamento rehabilitador axeitado contemplado no catálogo de prestacións da sanidade pública», concluye el Sergas.