El «visionario gallego de la alimentación» que estará invitado en el Food Design Festival en Madrid esta semana

Yolanda García Ramos
yolanda garcía VIVEIRO / LA VOZ

A MARIÑA

EDUARDO DE MARTÍS (GALICIA LATENTE)

El viveirense Lucas Requejo, fundador de Prato_DO, ofrecerá su visión innovadora sobre «cómo la alimentación puede cambiar nuestra forma de vivir y entender el mundo y cómo nos vamos a alimentar en el futuro»

21 sep 2024 . Actualizado a las 13:31 h.

El Food Design Festival 2024 que se celebrará en Madrid del 23 al 27 de este mes, definido como «punto de encuentro para chefs, diseñadores, creativos, artistas, agricultores, empresarios y otros exponentes de todo el mundo que buscan redefinir nuestra relación con los alimentos a través del diseño, la tecnología y la creatividad», contará con una presencia mariñana, la del viveirense Lucas Requejo para dar su visión «innovadora sobre cómo la alimentación puede cambiar no solo nuestros hábitos, sino también nuestra forma de vivir y entender el mundo». Hay que recordar que es el fundador y director de Prato_DO, nacido en 2011 para centrarse en los campos de la «investigación, la educación, el emprendimiento y el diseño alimentario», desarrollando multitud de proyectos como el conocido Ultralimento, fundamentalmente en A Mariña, y con particular énfasis en aplicar en dicha comarca los Objetivos de Desarrollo Sostenible (ODS) de la Agenda 2030. Explican desde Food Design Festival que Requejo expondrá en Madrid un panel sobre «la transformación de los sistemas alimentarios». Será el día 25, a partir de las 12.05 horas.

Desde Viveiro, antes de alcanzar esa cita en su agenda, Lucas Requejo explica las razones de su participación activa en la plataforma multidisciplinaria que servirá, a su vez, de intercambio de ideas «para fomentar un futuro alimentario más sostenible, justo y creativo», destacan. En particular, Requejo señala que Food Design Festival «está contextualizado para repensar un pouco a alimentación que estamos tendo, non só dende o punto de vista da saúde como habitualmente pensamos, senón de como ten que ser a xestión dos hábitos alimentarios na cidadanía. Nese aspecto, convidáronme para dar a miña visión e experiencia, tanto nos proxectos que levamos promovido como nos que participo». A nivel alimentario, reconoce que «estamos nun momento moi complexo, porque a alimentación está rexida por un sistema global que non ten en conta nin os límites da natureza nin a xustiza social. Por tanto, vemos que non temos unha relación directa co alimento no momento en que os nenos descoñecen por completo cal é a orixe dos alimentos, descoñecen como chegan ata os seus pratos, e a sociedade en xeneral, menosprezámolo moitas veces tirando gran parte deses alimentos. É porque temos esa cultura agora coa cadea alimentaria e non temos a conexión coa produción dos alimentos. Dados os retos que temos polo calentamento global e aumento de poboación a nivel mundial, estamos nun momento complexo. Como nos vamos alimentar no futuro?». «Espazos así _continúa al respecto de Food Design Festival 2024_ son necesarios por iso, porque axudan a repensar hacia onde queremos tirar coa nosa alimentación e como xestionala».

«É porque temos esa cultura agora coa cadea alimentaria e non temos a conexión coa produción dos alimentos»

Es inevitable aludir a esa cocina de la abuela, cada vez menos presente en ciertos hogares. La reflexión de Lucas Requejo al respecto, es la siguiente: «A industria alimentaria actual ten case douscentos anos de historia, durante os cales se desbaratou a nosa relación co alimento. Si que é certo que aquí, en Galicia, temos a sorte de ter, ainda, unha moi boa relación co alimento, sobre todo a través das nosas avoas, bisavoas ou tataravoas, pero cada vez estamos máis abrazando a industria alimentaria actual, en casos de rapaces que só comen procesados e cando non se cociña en familia, sendo unha perda de cultura e rompéndose a cadea con ese eslabón». «Por iso _concluye_ convén reconectar coas orixes do alimento, entendéndoas con todas as dimensións, é dicir, dende o que sabían as nosas avoas a nivel de coidado da terra, de cociñado e, incluso, de non desperdiciar nin unha faragulla de pan ou unha faba».