Cielo Fernández, ante el traspaso de Libraría Bahía de Foz: «Agora síntome tranquila pero custoume tomar a decisión, dinlle moitas voltas»

Nueva etapa en la Libraría Bahía de Foz. Se traspasa. Con ello entra en una fase de cierre de un ciclo largo en la trayectoria del negocio veterano familiar en el que Cielo Fernández, al frente, de momento, continuará tanto con la juguetería focense como con la juguetería y librería ribadense. Lo plantea como una entrada en una fase de «recta final» en su trayectoria empresarial en la que tocaría ir «soltando», poco a poco. «Síntome tranquila, ainda que é verdade que me custou moito tomar a decisión e dinlle moitísimas voltas hasta que a decisión foi esta. Tamén me custou facelo público. Sei que a libraría de Foz non é calquera cousa, para moita xente ten repercusión este cambio». En cualquier trabajo, con el paso de los años todo se ve de forma diferente con respecto a los inicios: «Vai un pouco coa vida porque cando estás moi metida en algo como te absorbe completamente e non é fácil poñer distancia, aparte de que estás coa enerxía posta en que as cousas saian para diante, funcionen e vaian como ti queres, darlles a túa maneira de entender o negocio, neste caso a libraría. Cando empezas un pouco a ver que vas ter que despedirte, empezas a coller algo de distancia e as cousas con máis calma. Iso dáche outra visión diferente. Penso que cada momento da vida é como é. Cando empezas non podes ter a sabifduriá da vellez pero tes a enerxía da xuventude».

«Cando empezas non podes ter a sabiduría da vellez pero tes a enerxía da xuventude»

El propio sector funciona de forma muy familiar, que establece, y más en este caso, lazos queridos. Lo corrobora Cielo Fernández: «Efectivamente, a libraría, se a vives, dáche unha relación máis especial coas persoas dende a venta escolar pero tamén a evolución lectora dos nenos e das nenas que son clientes e valos acompañando ao longo da túa e da súa vida, nos pasos que van dando na madurez lectura. Así, coñeces os seus gustos e as etapas polas que van pasando. E no noso caso, a veces falamos de xeracións porque eu heredei a libraría de meus pais e cando vén a xente, algunha me di 'cando era pequena xa viña a xunto de teu pai comprar os libros e agora estounos comprando para os meus fillos'. É como revivir a túa infancia nunha libraría que é distinta en moitas cousas pero que segue a ser a mesma libraría». «Todo iso crea un vínculo moi grande coa xente», concluye.

No es solo vender libros, también es asesorar en la lectura que puede ajustarse a nuestra personalidad o a la necesidad del momento. En ese sentido, de esta labor, Fernández señala que evidentemente no lee todas las publicaciones en el mercado «pero sabes por onde vai cada editorial e cada autor ou autora. Leo bastante para facerme unha idea e sabes as novidades que recibes, tamén lemos artigos de prensa ou que as propias editoriais mandan dos libros, tamén pola información que che vai chegando dos propios clientes e transmites a outras persoas». «Hai libros que para unha xente son marabillosos e para outra aburridos, pero si que comentan e os comentarios recóllelos duns e doutros, para facerte unha idea. Con ese sistema, coñeces tamén aos clientes», indica. Hace un inciso para contar una anécdota de la librería, a la que cada verano en su primer día de estancia en Foz llega un señor para comprar en la Bahía y pregunta «¿qué libros tengo que leer este verano?». «Lévaos, todos os veráns. E leos. Todos os veráns. Non falla», comenta. «Creo que é unha das cousas que máis se valoran dun libreiro», dice.

«Estamos nun momento tan acelerado que o do libro electrónico xa é un tema vello»

El oficio de Cielo Fernández ha transcurrido mayormente entre libros físicos, pero la revolución tecnológica parece imparable, hasta en el mundo lector. Sin embargo, considera que estamos nun momento tan acelerado que «o do libro electrónico xa é un tema vello. É verdade. Cando apareceu foi unha conmoción e todos nos puxemos nerviosos, por ver que pasaría en papel. En Reino Unido e Estados Unidos parecía que empezaba a desbancar o libro en papel pero logo baixou e hai unha convivencia, na que estamos agora, perfectamente amistosa». Los audiolibros es otra alternativa presente, sobre la que opina: «Para empezar é moi bo para a xente que ten problemas de visión e xente maior que non pode ler. A veces hai xente que vai andando ou fai ximnasia e tamén escoita un libro. Non sustitúen, a veces incluso reforzan, en xente que perdera o costume de ler e co audiolibro recupéraa e vén despois comprar un libro. O que vou vendo, na experiencia que temos, igual que pasou co libro electrónico, é que uns formatos non sustitúen aos outros senón que se van complementando ou se apoian».

La IA es otro asunto. Dice la librera focense: «Imos tan rápido que o libro electrónico xa quedou vello e a IA que está aquí. Ese é o novo reto, a nova incógnita. A día de hoxe non temos nin idea do que vai supoñer. Si que profesións como a de traducción está sufrindo moi duramente os efectos da IA». Le puede preguntar Cielo Fernández a la Inteligencia Artificial dónde va a estar dentro de diez años. «Non o sabe nin Cielo Fernández, como para sabelo a IA», responde. Actualmente está leyendo de La próxima vez que te veo te mato de Paulina Flores que «está ben» y Mitoterapia. El poder curativo de los mitos de Carlos Goñi.

---

---