A pasada semana coñecín este estrambótico nome que representa a un deus da Idade de Ferro
29 ago 2023 . Actualizado a las 05:00 h.A pasada semana coñecín este estrambótico nome que representa a un deus da Idade de Ferro, Endovélico, protector da terra e da natureza. Agora formo parte do grupo que leva o seu nome, un club que naceu da man do escritor Carlos García Bayón, e que homenaxeou en Caldas de Reis ao xuíz e escritor Máximo Sar, falecido hai un ano.
Un club no que está o director da Fundación Rosalía de Castro, Anxo Angueira, escritores e investigadores como Xesús Santos e Xosé Comoxo, o director do Ateneo Viquingo, Miguel Lorenzo, o enxeñeiro Santos Oujo Bello ou os irmáns Fernández de la Cigoña, e que tivo nas súas filas ao gran historiador do románico, Hipólito de Sá Bravo, o gran experto localista Xosé Fariña Jamardo, o cronista e escritor Raimundo García Domínguez, Borobó, Manuel Pesqueira Salgado ou Xosé Piñeiro Ares. Un grupo que pode presumir de ser o berce da Romaría Viquinga de Catoira.
Fun convidado polo gran investigador e escritor Estanislao Fernández de la Cigoña aos actos de homenaxe e de nomear unha praza caldense a Máximo Sar, sen saber que horas despois ía ser proposta a miña incorporación —a única nos últimos dez anos— pola súa parte, tendo unhas emocionantes verbas para min, para o traballo que desenvolvo en prol da cultura galega. Esaxeradas, pero que agradezo.
Aínda non sei moi ben o meu cometido entre bos e xenerosos pola cultura do país. Sei que tamén hai médicos no grupo, e ser o único arquitecto aporta tamén un extra no capítulo das humanidades. Pero non é pola miña faceta profesional, senón pola miña cultural, pola que fun recoñecido polo meu padriño.