Desde a creación, a edición e a investigación contemporáneas, intelectuais da importancia de César Antonio Molina, Xulio Valcárcel, Martinho Montero Santalha e Vicente Araguas coinciden á hora de subliñar a extraordinaria transcendencia do legado que atesouran as letras de Galicia. Un legado que, por fortuna, mantén un diálogo absolutamente vivo, e plenamente aberto, coa creación contemporánea e coa tradición. Os grandes escritores, aínda que marchasen ao que nós chamamos morte, sempre están vivos na súa obra. Todos, de Fernando Esquío a Ramiro Fonte e Miguel González Garcés. Deste último, Xulio Valcárcel lembra, por exemplo, que «foi poeta, historiador e antólogo, entre outras moitas cousas», e que a súa obra, «afastada dos circuítos oficiais por razóns extraliterarias», foi «unha vía de apertura cara ás propostas que despois seguiría a poesía galega dos oitenta».