Referente obrigado da ilustración galega contemporánea e colaborador diario de La Voz de Galicia, Xaquín Marín (Ferrol, 1943) é director e fundador do Museo do Humor de Fene e ten publicado a súa obra gráfica en revistas e xornais como La Codorniz, Hermano Lobo, Le Telegramme, Diario 16, Teima ou A Nosa Terra. Entre os premios que recibiu, destacan o Paleta Agromán de humor gráfico 1982 e 1991, Galicia de Xornalismo, Bienal Gabrovo, Vieira do humor 1983 ou Ourense de Banda Deseñada 1991
-¿Podes dicirnos o nome dun ilustrador que consideres inxustamente olvidado?
-Olvideino.
-¿Cales son os teus ilustradores favoritos da historia?
-Gustavo Doré e Luís Seoane.
-¿De que aspecto profesional te sentes máis orgulloso?
-De traballar sempre, mesmo nos peores tempos.
-¿Que consello lle darías a un ilustrador que estea empezando?
-Non aceptes ningún consello.
-¿Como definirías o teu traballo cunha soa palabra?
-Teimudez.
-¿Unha escena de cine?
-A morte xogando ao xadrez en O sétimo selo de Ingmar Bergman.
-¿Como sabes que unha ilustración está rematada?
-Un bo ilustrador debe ser o que sabe o punto xusto. Eu non.
-¿Un cartel de película?
-O de Metrópolis, do cineasta alemán Fritz Lang.
-¿Por que a ilustración aínda non é aceptada nos museos de arte contemporánea?
-Mirando o que fan algúns ilustradores é difícil de entender. Curtidade de miras, supoño.
-¿Un recordo da túa nenez?
-Os tiroteos nocturnos na época dos guerrilleiros.
-¿Que encargo che gustaría recibir?
-A Divina Comedia... Alicia no país das marabillas... Pero de tódalas formas agora xa non o aceptaría.