Conseguiu un sétimo posto coa selección española nos Xogos de Río de Xaneiro. «Foi un soño», recorda. Segue vinculada ao deporte, traballando agora como adestradora
17 nov 2022 . Actualizado a las 14:50 h.Vanesa Rial (Boiro, 1982) estudou para ser profesora de Educación Física e a iso se dedica. Polo medio foi unha das xogadoras con máis éxitos na historia do rugbi español. Desenvolveu a súa traxectoria deportiva no coruñés club CRAT e na selección nacional, coa que competiu nos Xogos Olímpicos do 2016 en Río de Xaneiro.
Unha lesión que levaba arrastrando durante anos converteu a Copa do Mundo do 2017 na súa despedida do terreo de xogo. E a decisión supuxo un auténtico punto final, pois deixou de practicar rugbi tanto de forma profesional como afeccionada e dende ese momento non houbo outro partido: «Toquei o balón algunha vez, pero non volvín xogar ao rugbi». Aínda que ao que non dixo adeus foi ao deporte, que segue ocupando boa parte do seu tempo libre: «Empecei a facer escalada e sigo indo ao ximnasio e facendo actividade física. Hai que manterse activo e vivo!».
Da súa época como xogadora ten claro que o que máis bota en falta é «o equipo do CRAT». «Ir adestrar coas compañeiras, o contacto de grupo e, sobre todo, a satisfacción de rematar un partido co teu equipo. Eramos como familia!», lembra. «Ao principio custa moito desvincularse delas, pero pouco a pouco ves que é a fin dunha etapa. Sabemos que a vida dun deportista de alto rendemento ten un final», recoñece.
O deporte gustoulle dende nena, pero a paixón polo rugbi non chegou ata a época universitaria: «Comecei nun seminario da facultade. Aí empezou todo. Probei esa disciplina, gustoume e funme involucrando cada vez máis. Ata ese momento nunca tivera contacto co rugbi, eu antes xogaba ao balonmán».
Sobre a súa experiencia olímpica, explica que é agora cando a lembra como «algo real», porque xusto ao rematar non era «consciente do que estaba pasando». «Estabamos todas como nunha nube, vivindo un soño», recorda. «Agora doume de conta de a onde chegamos, que é o máximo ao que pode chegar un deportista», engade. Pero as consecuencias positivas, cre, non foron só para ela: «Os Xogos Olímpicos deron moita promoción ao rugbi e empezou a haber moitas máis licencias femininas».
Cando deixou o deporte profesional, todo o tempo que lle dedicaba ao rugbi empezou a investilo en estudar. Rial dá clase agora no IES Eduardo Blanco Amor de Culleredo, no pavillón no que tantas veces xogou. Aínda que a súa vida segue vinculada tamén ao rugby, adestrando as futuras xeracións, as que, di, nunca lles aconsella que disciplina deben practicar: «O que lles intento transmitir aos rapaces é que teñen que facer deporte, que proben moitos e se queden co que máis lles guste. O deporte fainos mellores persoas, é o mellor medicamento que existe».
Fun
Xogadora de rugbi no CRAT e na selección nacional, coa que competín nos Xogos Olímpicos de Río de Xaneiro
Son
Adestradora e profesora de Educación Física