Javier Rodríguez é un dos afeccionaos que fixeron quilómetros e perderon horas de sono para gozar en directo en Balaídos da vitoria fronte ao Granada
29 sep 2021 . Actualizado a las 05:00 h.Javier Rodríguez Gómez, afeccionado do Celta ao que coñecen como Javi Celes, falaba da súa presenza en Balaídos este luns como una «historia de amor e sacrificio». Porque para ser testemuña da vitoria do Celta fronte ao Granada e logo atender aos seus compromisos laborais, estivo na cama arredor de tres horas. «Menos mal que se gañou», engadía deixando claro que, polo menos desta volta, o esforzo de acudir desde Burela, onde reside, pagou a pena.
Máis alá do tuit co que quixo compartir este esforzo que fixo polo seu equipo, réstalle importancia porque sabe que son moitos os celtistas que con independencia do horario, acoden desde distintos puntos de Galicia. E explica o seu caso: «Luns e martes tiña turno de mañá. Alarma ás 5.04 e xa non era a primeira vez que o facía, e ao vir meu irmán -presidente da peña de Burela, da que el é tesoureiro e que presidiu no pasado o pai de ambos- pois puiden descansar algo no coche, pero non quita que logo haxa que subir á casa, ducharse e volver deitarse», di.
A Javier véñenlle de familia tanto o celtismo coma as «cafradas» por ver ao equipo. «Meu irmán ten feito destas moitas veces. Vivindo aos quilómetros que vivimos e querendo ir a Balaídos, ás veces é o que nos toca», asume este traballador da Alcoa de San Cibrao. «Os horarios téñoos de 6 1 14, de 14 a 22 e de 22 a 6. A algún non podo ir por esa razón, pero intento sempre e cando me cadren ben os turnos», comenta. Tamén tivo que faltar nalgunha ocasión cando lle coincide con partidos do seu equipo, o Xove Lago de Primeira Rexional.
Acudiu á cita «con moitas ganas de vitoria», aínda que por momentos viuna lonxe. «Vendo o difícil que se lle fai ao equipo atacar cando poñen o autobús, e logo co enfado das perdas de tempo, que meu irmán e meu pai xa me dicían que me tiñan que deixar na fábrica directo», bromea. O resultado final compensou todo: «Coa vitoria xa che dá igual a paliza da viaxe e nin se pensa niso». Ademais, subliña que «o máis bonito foi a explosión de ledicia coa xente que nos tocou aorredor dos asentos fosen ou non coñecidos».
Respecto á polémica pola asistencia ao municipal vigués, é claro: «Somos os que somos e creo que moito máis non hai onde rascar». Desde o seu punto de vista, «hai moita xente que se sinte maltratada polo clube, tamén moita queixa incoherente respecto a prezos de abonos, que se o dos asentos en distintas zonas... O clube claro que pode facelo mellor, pero hai que entender ás veces a situación na que vivimos e que algúns levan a peor parte», analiza.
