Xoán Vila, escultor de Lugo: «Coa xubilación estoulle sacando máis rendibilidade e máis filosofía á vida»

Laura López LUGO / LA VOZ

LUGO

O escultor Xoán Vila, no seu taller
O escultor Xoán Vila, no seu taller CEDIDA

O artista inaugura o xoves 3 no MIHL a exposición «Un día calquera», con pezas expresionistas en madeira de castiñeiro

03 oct 2024 . Actualizado a las 05:00 h.

O artista Xoán Vila (Lugo, 1958) leva máis de catro décadas dedicándose á escultura en madeira, aínda que desde que se xubilou do seu traballo en Correos ten máis tempo para dedicarlle a esta paixón: «Coa xubilación estoulle sacando máis rendibilidade e máis filosofía á vida». O xoves 3 pola tarde, ás 20.00 horas, inaugurará a exposición Un día calquera, no MIHL, comisariada por Iago Eireos. A mostra poderase visitar ata o 11 de xaneiro, de martes a domingo de 10.00 a 14.00 e de 16.30 a 19.30 horas (ata o día 15, será ata as 20.30, e tamén os luns).

—«Un día calquera» é o título da exposición. Que pretende transmitir?

—Que todos os días, mesmo un día calquera, poden ser un gran día, un bo día. Intento falar de todos eses momentos que temos ao longo dun día, desde que nos levantamos ata que nos deitamos, e evocar a sinxeleza dos xestos diarios, das pequenas cousas que moitas veces pasan desapercibidas e pasamos por alto. Intento sacarlle o máximo de poesía e filosofía a un día calquera. A exposición fala dos sentimentos e das emocións do día a día, coas súas luces e as súas sombras, do cotiá, da cultura popular, dos valores humanos...

—E como logra plasmar todo iso nas esculturas?

—A exposición componse de 14 pezas de diferentes formatos, creadas especialmente para esta exposición. Tamén hai dúas instalacións artísticas. A mostra é como un libro, como un diario pasado á escultura. Traballo moito coas mans, por exemplo, de aí que a imaxe do cartel sexa precisamente una peza que representa unha man. As mans para min teñen unha linguaxe especial, falan desde o silencio, expresan, comunican, traballan... Coas mans saudamos, damos a noraboa, traballamos...

—Abandonou por completo a figuración para dedicarse en exclusiva ao expresionismo?

—Non abandonei por completo a figuración, pero continúo avanzando no expresionismo, aínda que non sei cando chegarei ao expresionismo abstracto. Estou moi cómodo no expresionismo, permíteme elevar ao máximo os sentimentos e comunicar mellor, que é o que debe facer toda obra de arte. Tamén continúo apostando pola cor, e algunhas das pezas son policromadas, para acentuar as obras.

—Que tipo de madeira emprega nas súas esculturas?

—Todas as pezas están elaboradas con madeira autóctona de castiñeiro, que é de moi boa calidade. É a máis dura, a máis nobre, é nosa, cunhas vetas moi bonitas e para min é a que mellor se presta para traballar.