As recentes eleccións xerais do 20D amosaron en Galicia un escenario preocupante para os socialistas. Como xa ocurrira nas autonómicas de 1997, o PSdeG-PSOE convertíase en terceira forza política de Galicia e as Mareas nos superaban en cada unha das sete cidades galegas, chegando a ser primeira forza política en Vigo, a gran distancia dos socialistas. As causas desta situación teñen que ver con factores compartidos no conxunto do Estado, pero tamén con elementos propios do PSdeG que iniciou unha fase de retroceso electoral en Galicia desde que perdeu o Goberno autonómico no 2009.
Naquel momento, non se optou por rexenerar o proxecto, por abordar o debate de ideas en profundidade e en clave de país, por incorporar a novos referentes políticos, e se optou por unha solución exprés, dirixida desde o aparato, que concentrou moito poder, pero que non acertou na folla de ruta para o socialismo galego. E transcorridos sete anos, as sucesivas citas electorais, e especialmente as recentes xerais, prenden una luz vermella para o Partido Socialista en Galicia.
Agora, cando se abre con urxencia un proceso de primarias para a elección do candidato socialista á presidencia da Xunta, a organización ten que elixir cal é o perfil político que mellor pode conectar co noso potencial electorado, recuperando aqueles votantes que, descontentos co Partido Socialista, deixaron de nos apoiar e tamén a aqueles mozos e mozas que se incorporan á participación política. A cidadanía pídenos cambios, e se cambiamos acertadamente o PSdeG será quen de liderar unha maioría de progreso que permita o cambio de Goberno en Galicia.
Por iso, é necesario renovar o proxecto para o país, as formas da organización política e os nosos referentes, de xeito que consigamos abrir o partido á sociedade e recuperar a credibilidade perdida. Isto faise cunha aposta polo futuro e non cun retorno ao pasado.
As primarias do PSdeG non serán útiles se se converten nunha batalla de coalicións orgánicas que teñen como fin o control da organización en Galicia ou no Estado, esquecendo o que nos pide a cidadanía galega. Se as primarias foran abertas, o pulo de renovación chegaría con forza desde a cidadanía, pero como non o son, corresponde á organización canalizar o sentir da rúa e acertar.
A responsabilidade é maior. Por unha banda, temos que deseñar un proxecto político en clave de país, con axenda propia e un nítido compromiso de esquerdas e galeguista, para configurar unha alternativa ao Goberno da dereita que priorice a cuestión económica e a exclusión. Por outra, simultaneamente, hai que rexenerar un partido que ten que ser un instrumento ao servizo da sociedade e que nos permita conectarnos coa cidadanía de forma máis efectiva. Se non somos quen de rexenerar o partido, será difícil ofrecer un proxecto político á altura do reto do momento e da emerxencia que atravesa a nosa sociedade. Se nos equivocamos, entraremos noutro ciclo de frustración e desaproveitaremos unha ocasión de cambio.
Por iso, o PSdeG non debe desaproveitar esta oportunidade. Para rexenerarse e renovarse. Para gañar o futuro. Para recuperar a credibilidade. Para conectar coa cidadanía. Se cambiamos, o próximo presidente da Xunta será socialista.