La monarquía como elemento conciliador
Desde hace un tiempo, y principalmente por partidos políticos del ala independentista y Podemos, se está promoviendo en sede parlamentaria la vieja y controvertida cuestión sobre la necesidad o no de mantener a la monarquía como jefatura del Estado, por considerar esta institución obsoleta y trasnochada, que nada aporta a la modernidad y prosperidad de las democracias. Argumentación que parte de un grave error, porque si efectivamente hay estados republicanos que son dignos de respeto y consideración, pienso que España, por la idiosincrasia de sus gentes, solo con la monarquía, por su independencia e imparcialidad ideológica, puede mantener el país dentro de unos rangos aceptables de respeto, unidad, libertad y convivencia social. Cuando dos poderes del Estado, como la Jefatura y el Gobierno, coinciden en ideología, tienden a solaparse, con lo cual se rompe esa independencia que debe imperar en el primero.
No debemos olvidar que en Europa son regímenes monárquicos, como Holanda, Noruega, Dinamarca o Suecia, los que tienen los mayores índices de progreso, seguridad y estabilidad. Sirva de ejemplo que en estos países es donde se da la menor incidencia de contagios del covid-19, por lo que yo me pregunto: ¿algo tendrá que ver este tipo de jefatura de Estado en la consecución de tan excelentes resultados? Adolfo Costas Gascón. Pontevedra.
Hai docentes que escoitamos o teu berro
Ao ler a túa carta sentín unha gran intranquilidade. Son docente, de Primaria, nun colexio público da Coruña. Se unha rapaza co talento que tes ti e que reflictes na túa carta ao xornal ten eses sentimentos cando está a estudar nun instituto, é que algo vai mal. Agardo que non sexas ti, e que todo poida ser pasaxeiro pola situación que estamos a vivir. Pero se non é por iso, senón polo que realmente ocorre coa educación na etapa secundaria, enténdoche. E penso que unha carta como a túa debería facer reflexionar a docentes, administración, familia... e á sociedade en xeral sobre este sistema educativo que na ESO e bacharelato ten que cambiar xa. Non se pode educar no século XXI con metodoloxías do século XIX. Daría moitos motivos para demostar que as cousas nos centros non se fan ben, tamén é certo que o profesorado pon moito da súa parte a nivel xeral (sei que non todos), pero se de verdade os teus soños non se poden realizar nesa etapa... cando?
Só che pido que loites, que teñas azos para seguir e que si, hai docentes que escoitamos o teu berro, que é o de moitos e moitas, tanto alumnos como familias e profesores. E os soños chegarán porque nótase coas túas palabras que tes moitas cualidades para seguir adiante, se cadra alguén aínda non se percatou diso, pero moitos si. A. G. L. A Coruña.