Pregúntame unha amiga por teléfono: Como estás? Eu respondo: Ben; cansa. E ela di: Bo, iso é o normal… E entón caín na conta. É como nesas películas en que os extraterrestres infíltranse nos corpos dos terrícolas e toman a súa forma física. E a moza, que está a piques de bicar ao mozo, ve que o guapísimo actor transfórmase de súpeto nunha monstro repugnante disposto a devorala. Pois foi tal cal. De súpeto deime conta de que o cansazo pandémico invadiu o noso mundo e tomou posesión das nosas persoas. Hai moitas clases de cansazos: o do catarro común, o da gripe, o da alerxia estacional, o da baixada de tensión... Tamén hai cansazos saudables como o do footing ou o da limpeza a fondo da casa, estes producen endorfinas que alegran a vida.
O cansazo pandémico é perigoso porque se fortalece co repouso, xusto o que che recomendan para o cansazo da gripe ou do catarro. Así que nada de tombarte ou de sentarte a ler ou a oír música, porque acabarás convertido nunha masa inerte incapaz de calquera actividade física ou mental. O cansazo logrou infiltrarse nas nosas vidas ata o punto de que o consideramos normal, e sen darnos conta imos reducindo a nosa actividade, primeiro a física e despois a intelectual. Mesmo logrou infiltrarse nas vacinas. Se len os efectos secundarios verán que o máis frecuente é: cansazo!
A única arma para vencelo é a actividade, o esforzo de calquera tipo. Son unha experta en cansazos. Escribir estas liñas custoume Deus e axuda, pero logrei reunir a enerxía suficiente para saír á rúa en busca de endorfinas. Oxalá sirva a alguén máis para loitar contra o cansazo invasor.