«Para mantener su empleo, está dispuesto a repartir los recursos del Estado a su voluntad»

OPINIÓN

10 ago 2023 . Actualizado a las 05:00 h.

España

Todas las comunidades son maravillosas, por centrarnos en Galicia destacaría su paisaje, sus infraestructuras, sus empresas y su clima en verano. Tenerla en condiciones cuesta dinero y precisa de buena gestión. Dicho esto, no son de recibo los agravios entre comunidades; foros, cupos y cálculos de financiación autonómica son del todo injustos y arbitrarios.

Para colmo, nuestro presidente del Gobierno, con el fin de mantener su empleo, está dispuesto a repartir los recursos del Estado a su voluntad. Hay que gobernar para todos y de forma justa, dejar de ser beligerante, cumplir las normas básicas de educación, transparencia y convivencia. Ya está bien de excusas de «tu más» o «tu también lo hiciste», de sacar a pasear el pasado y encima con falsedades o inexactitudes. ¿No aprendisteis nada de Tamames?

Un poco de clase, señor presidente en funciones, piense cuál es su responsabilidad y lo que representa. Y un poco de trabajo sólido y armónico en la oposición, así como de coordinación entre los partidos que ostentan esa responsabilidad. Alejandro Pons Forcades. Gandarío (Bergondo).

O roubo dos nomes

Publicaba La Voz unha carta ao director que, entre outras cousas, reproducía a queixa de «colectivos bercianos» sobre a pretensión de «imponer el gallego» no Bierzo. É oportuno matizar que Unión del Pueblo Leonés non é ningún colectivo de identidade difusa, senón un partido político que defende os seus lexítimos intereses. Canto á lingua galega, é un idioma propio non só na mencionada comarca leonesa, senón tamén de varios concellos de Zamora. O propio estatuto de autonomía castelán-leonés foi reformado no ano 2007 para incluír un artigo, o 5.3, que recolle textualmente: «Gozará de respeto y protección la lengua gallega en los lugares en que habitualmente se utilice».

A ladaíña continúa para afirmar que hai xente que di defender linguas, «pero disfruta hurtándoles a los jóvenes palabras antiguas que hablan de su historia», en referencia aos topónimos castelanizados. En Galicia, os únicos nomes furtados foron, durante moitos anos, os galegos. De feito, aínda hoxe persisten barbaridades lingüísticas con rango de oficialidade, como A Cañiza (A Caniza) ou Manzaneda (Maceda de Trives), por citar só algunhas.

A única historia de que nos fala a toponimia castelanizada é dunha historia de asoballamento da lingua galega, de séculos de prohibición do seu uso nos rexistros formais e cultos, da súa expulsión do ensino público ata datas moi recentes. Se a preocupación é histórica, falemos, sen medo, da historia. De toda a historia. Amparo V. Nogueira. Castroverde.