Os galegos somos de mar, pero tamén somos de monte. O cultivo nas rías e montes sustenta dous sectores produtivos, conectados ao longo da historia. A industria do serradoiro ten unha longa tradición en Galicia, un oficio que transforma a madeira cultivada no monte. E o cultivo do mexillón, que se realiza en bandexas de deseño autóctono feitas con madeira de eucalipto, que dá o mellor rendemento e converteu a Galicia en líder da produción.
E non só converxen neste punto. Co paso dos anos fixéronse declaracións erróneas para politizar o sector forestal. Respecto destes, negue algúns dos enganos máis comúns. Non, cortar árbores non é negativo. É fundamental ter unha correcta xestión sostible dos recursos forestais. Non, a reforma da lei de montes en 2015 non provocou máis incendios. O artigo 50 amosa un carácter excepcional da prohibición de reclasificación da superficie queimada en 30 anos, e a día de hoxe aínda non se utilizou. Non, Galicia non arde polos eucaliptos, é fundamental que os montes estean organizados e planificados para que non se convertan nun monocultivo, xa que na industria necesítanse diferentes tipos de madeira e tamén é certo que nas zonas de Ourense con máis actividade non hai incendiario, non hai eucaliptos. O monte arde pola mala xestión.
Estes días estou vendo que pasa o mesmo coa politización e desinformación que se está a facer no caso dos granulados de plástico e que está a afectar a imaxe dos produtos do mar, polo que me gustaría aclarar: non, non é o mesmo que pasou co Prestige. O Prestige foi unha catástrofe ambiental moi importante, polo que non é nin correcto nin xusto tanto polo tipo de contaminación como pola causa. Non, os peixes non comen plástico e no hipotético caso de que o tragasen quedaría nas tripas e estes eliminaríanse na peixería antes de chegar á casa para ser cociñados. Non, os granulados de plástico non son o único presente no mar. Os plásticos son máis habituais do que pensamos nas nosas costas e no corpo humano hai diferentes tipos de plásticos e non todos son prexudiciais para a saúde, pero é un problema medioambiental que debemos tomar en serio e afrontar dende o exceso de plásticos no noso día a día.
Quixera citar a Deborah García Bello, doutora en química, que di que «a confusión entre alimentación e nutrición e as bromas sobre comer chips de plástico non é casual. A confusión entre tóxico e contaminante tampouco é».
Estamos na época na que temos acceso total á información, pero, na miña opinión, a xente está máis desinformada. E a responsabilidade é só nosa. Hai que escoitar a expertos que teñan a información e non as opinións populistas que só prexudican o sector primario galego e dificultan a posta en valor de novo do medio rural. Debemos ser sostibles, pero nos tres eixos: ambiental, económico e social.