Por desgraza para nós, en Galicia xa existe evidencia suficiente do impacto que tería a instalación da fábrica de celulosa que proxecta Altri en Palas de Rei. Só hai que mirar a Lourizán, na ría de Pontevedra, onde se instalou a fábrica de Ence, nun lugar de enorme riqueza e valor natural.
A instalación dunha nova celulosa en Galicia é un grave erro en termos de estrutura económica, porque está demostrado que unha macrocelulosa é unha industria de enclave que apenas xera riqueza, emprego e benestar no territorio onde se implanta, ao mesmo tempo que ten externalidades negativas medioambientais e económicas de enorme relevancia.
Obviamente, a tecnoloxía actual é moi diferente, pero só serve para atenuar, pero non eliminar, os efectos nocivos que ten unha fábrica de celulosa, tanto en termos de contaminación coma de agravamento do xa excesivo peso que ten o eucalipto nos montes do noso país.
En realidade, a multinacional portuguesa quere instalarse en Galicia porque no seu país non é capaz de facelo, tanto por razóns medioambientais coma de subministración de materias primas, en boa medida pola moratoria á plantación de eucaliptos en Portugal logo da vaga de lumes que sufriu no 2017.
A fábrica de celulosa require un enorme investimento, pero xera pouco emprego, como se pode comprobar en Ence, e cunha capacidade de arrastre da economía moi menor, agás na plantación masiva de eucaliptos.
A celulosa é unha gravísima ameaza para a economía das comarcas afectadas, que está estreitamente vinculada ás producións primarias, tanto agrícolas e gandeiras coma pesqueiras e marisqueiras, así como turísticas. Son territorios que basean a súa estrutura económica, e gran parte da súa vida social, en actividades sostibles, moi xeradoras de emprego, vinculadas á calidade do medio ambiente, da paisaxe, do aire, das augas, da terra e do mar.
A implantación da planta é incompatible coa estratexia de descarbonización da industria, unha das grandes transformacións da economía europea. Os fondos Next Generation deben destinarse a descarbonizar as fábricas xa instaladas en Galicia, en ningún caso financiar novas plantas que agraven o problema da emisión de gases de efecto invernadoiro.
Por iso, a pretensión de Altri de recibir 250 millóns de euros de diñeiro público a cargo do PERTE da descarbonización é unha idea absurda. Un exemplo: a industria do automóbil, un sector fundamental na descarbonización ao substituír os motores de combustión que consomen petróleo por vehículos eléctricos, e que dá emprego a 20.000 persoas en Galicia, só recibiu 56,4 millóns do PERTE do vehículo eléctrico. As cifras son máis que elocuentes.
O Goberno central debe facer o que non fixo a Xunta, e Sumar porá toda a súa forza para evitar que se cometa este erro. Unha idea final. Cando se instalou Ence en Pontevedra, o noso país estaba sometido a unha ditadura. Non se lle preguntaba a opinión á cidadanía. Impóñense as decisións. Pasaron 62 anos dende que o 13 de setembro de 1963 o ditador inaugurou a factoría de Ence. Vivimos nunha democracia e, por iso, a opinión da xente é un valor determinante. Non se pode tomar unha decisión en contra da vontade da maioría. Hai que consultala.