Aquela tarde o Ramón Prieto trouxo uns magníficos chourizos. De Xinzo da Limia. Como non estaban nin o Juan Ramón nin o Paco Mariló, nun congreso de instaladores en Mallorca, tocamos a máis. Ía unha calor propia de agosto. Nesas tardes confusas o Julito encontra inspiración. É un home que goza máis co sol que coa escuridade. Comezou a falar de motos e eu temíame o peor: un deses interminables monólogos que acaban, indefectiblemente, nun circuíto de Barcelona. Porén aquel día eran necesarios os seus coñecementos. Nun hotel próximo ao bar Fidel's, onde manducábamos o manxar da Limia, residía un home que precisaba as atencións dun gran mecánico. Non encontraba solución ao seu problema: unha Kawasaki que non acendía. Mil chamadas sen resposta. Viñeron mecánicos de Ourense e Zamora. Nada. Ata que apareceu o noso Julio. As motos son a súa paixón. Unha avaría fixo parar ao turista e non encontrou ninguén que puidese arranxar os problemas da súa moto. Tamén era difícil entenderse con el. Só falaba inglés. O Alberto Prieto chamou á súa sobriña Victoria, que leva anos en terras inglesas, e alá foron ao hotel. O Julito, de primeiro. Saudou en inglés correcto a Alexander, así se chamaba o home da Kawasaki. Quedaron para o día seguinte. Sería fácil. Antes tiveron que dar coa causa da avaría. O Julio escoitaba a tradución que facía Victoria. De súpeto, levantou as mans. «Stop, —dixo— non preciso saber máis». Alexander amosouse moi interesado en coñecer a causa da avaría. O Julito falou, sentando cátedra. Dixo, literalmente: «The problem is a bobina de alta, my friend». Ao día seguinte proseguiu a súa viaxe. Os de Kawasaki, en breve, han de facerlle unha oferta ao noso Julio.