Manu Mahía: «Aínda non creo que grazas á nosa web Tanxugueiras opte a Eurovisión»

El miércoles, día de la primera semifinal del Benidorm Fest -la cita que decidirá el representante español en Eurovisión-, el periodista y productor Manu Mahía, de 34 años, pondrá rumbo a la localidad alicantina. «Parte da prensa xa chega hoxe alí, pero eu non podo ir antes», sostiene impaciente el compostelano. El redactor, especializado en el festival, codirige Eurovision-Spain (eurovision-spain.com), el portal de referencia en lengua castellana. «Fundouno hai 21 anos outro galego e pouco a pouco sumou tanta información, de actualización diaria, que ata chamou a atención do produtor executivo do certame, Sietse Bakker», desliza con orgullo. «Eu sumeime ao proxecto no 2007, cando estudaba Comunicación Audiovisual. Eurovisión xa me atraía dende neno, cando o vía na casa dos meus avós, na rúa Concheiros. De maior tiven claro que aunaba dúas das miñas paixóns, a música e a televisión. Por iso non me importou adicarme ao portal de forma desinteresada, por amor á arte», precisa divertido y aclarando cómo, tras la universidad, se inició en medios como la TVG o la productora Setemedia, con el programa Vaia Troula, y en la entidad Down Galicia, en el área de comunicación.

«No traballo pido vacacións en maio para ir ao festival», explica sobre unas coberturas, con retransmisiones en directo, que se iniciaron en Rusia en el 2009 y se prolongan ya durante más de una década. «Dise que Eurovisión é un taboleiro xeopolítico, e, en parte, é certo. Lembro que en Azerbaiyán alucinamos ao día seguinte do festival ao ver unha lumarada diante do hotel. Había unha refinería que estivera apagada. Á xente déranlle vacacións durante unha semana para transmitir a imaxe de país feliz», subraya aún sorprendido. «O centro de prensa é como unha burbulla e nalgúns países só ao saír del apreciamos a falla de liberdades. Eu fixen xestos, como o de dar a man ao que era á miña parella, en lugares como a praza Vermella de Moscú, sitios onde agora hai leis anti-LGTBI», evoca sin dejar de pensar en un trabajo que también le deparó múltiples vivencias divertidas. «Unha foi en Alemaña coa representante galega Lucía Pérez. Ela tiña restrinxida a axenda aos actos programados, pero convencímola e un día si foi a un club onde nos xuntabamos artistas e xornalistas. Foi emocionante porque rematou subida a un escenario a onde a seguiron 50 persoas. Case se derruba!», rememora. También satisfecho, incide en su portal, que suma 40 colaboradores. «Colleu fama ao reflectir como España non traballara como debería. No 2010, e a raíz de que unha popular xornalista do corazón quixo presentarse ao evento cun tema que incluía coplas da época franquista, publiquei un artigo que investigaba a súa procedencia. Tras iso, RTVE rexeitouno. Motiva ver que o meu traballo conleva cambios», resalta.

«Algo similar sentímolo co de Tanxugueiras. Aínda non creo que grazas á nosa web, e a unha simple enquisa, opten a Eurovisión», enfatiza recordando cómo fue el sondeo anual con el que sus lectores votan por la canción que llevarían al festival, y en donde se impusieron las gallegas, el que las catapultó en su carrera eurovisiva. «Aí vimos que se podía romper o teito de cristal para as linguas cooficiais. Elas lograron levar o galego a moitas partes. O outro día case choro ao ver en YouTube a un grego cantando o seu tema, Terra», acentúa. «Foi un desborde informativo. Hai pouco elas lembrábanme como todo comezou aínda hai tres meses cando, trala enquisa, as entrevistei. Non deixaban de preguntar como debían facer», remarca. «Creo que en Benidorm estarán entre as tres primeiras. Se saben manter sobre o escenario e a nivel visual o impacto da canción, poden gañar», se moja ilusionado. «Con tanta repercusión, ata a miña nai visita a nosa web», añade con cariño.

Sin descanso, piensa en próximos retos. «Dende o 2017 organizamos na sala La Riviera de Madrid a festa previa ao festival, unha celebración, con tradición europea, que xunta aos representantes dese ano. Eu encárgome do directo. É gratificante saber que o que preparaches con amigos deriva nalgo grande, con alfombra vermella», recalca risueño.

Ya sobre Santiago, donde su querencia musical le llevó al Coro da Ra como tenor, también avanza ideas: «Se Tanxugueiras gaña esta semana e vai ao festival, penso montar aquí unha gran festa eurovisiva. Que menos!».

---

---

---