El gimnasio de barrio compostelano del que salen nuevos atletas que ya despuntan a nivel nacional

SANTIAGO CIUDAD

Este santiagués se unió a Equilátero tras el confinamiento y, aunque empezó en boxeo, pronto vieron que «era un rapaz moi aplicado e traballador con cualidades para os funcionais», dicen. CEDIDA
En Equilátero llevan 2 años compitiendo en boxeo y funcional fitness, en el que el mes pasado firmaron su primer debut en un mundial
03 ene 2025 . Actualizado a las 05:00 h.Hace poco más de cuatro años, abría sus puertas el centro deportivo Equilátero en Santiago, especializado en boxeo y entrenamiento funcional. Sus inicios se vieron frenados por la pandemia y, aún así, de este gimnasio de barrio están saliendo hoy atletas que ya despuntan a nivel nacional. Amaro Xesús Núñez, de Outes, y Alberto Dávila, de Boiro, están detrás del proyecto, emplazado en la rúa Rosalía de Castro.
«Eu levaba tempo adestrando con Paco, o dono do antigo ximnasio, Tae Par. Eu quería seguir estudando en Santiago e el estaba deixando de dar clases. Falei cun amigo meu de sempre, Alberto, e interesoulle a idea de emprender xuntos e montar unha escola técnica. Tiñamos claro desde o primeiro momento o de dar adestramento funcional. El, ademais de ser graduado en INEF e ter un máster en instalacións deportivas, está especializado nesta disciplina, coñecida tamén como funcional fitness, o que a nivel comercial é chamado Crossfit ou Crosstraining, que é o nome da marca, coma se digo Nike ou Adidas», relata el outiense. Él empezó a practicar deportes de contacto de adolescente y tenía la titulación de técnico deportivo por la Federación Galega de Boxeo, además de ser trabajador social y tener un máster de gerontología. Combinaron así lo que mejor se le daba a cada uno de ellos, en un espacio «onde o que buscamos é que a xente estea nun entorno seguro e busque os beneficios do deporte, máis aló do estético. Fomentamos a concienciación sobre a importancia de estar saudable e que o exercicio forme parte dun hábito da vida diaria. Vén xente por primeira vez con reparos porque nunca practicaron deporte e non están en forma. Nós sempre lles dicimos que non é necesario estalo, para iso veñen e o noso traballo é ensinalos e corrixilos para que aprendan a facelo», matiza Amador.
Hace dos años que empezaron a competir como club en boxeo y funcional fitness, donde sus pupilos han obtenido varias medallas gallegas. El que más lejos ha llegado hasta ahora en el circuito competitivo de entrenamiento funcional es Javier Gómez, un joven santiagués de 15 años. «No campionato galego non había nenos da súa categoría, competiu con maiores de idade e, aínda así, clasificouse para o nacional en escalado, que é o nivel dos principiantes», destaca el outiense, quien explica que para presentarlo al Superworlds Hungary tuvo que ponerse a punto a contrarreloj para cumplir con las marcas y pesos que exigía este campeonato internacional, el cual supuso el debut de Equilátero en la competición de más alto nivel.
«Para nós foi unha noticia moi importante que se clasificase. É o primeiro rapaz de Galicia neste evento, que reúne aos 800 atletas máis completos a nivel físico do planeta. É abrumador. E alí estaba Javi, demostrando que está feito doutra pasta. Con pouca experiencia e 15 anos recén cumpridos en outubro, tocoulle competir con chicos un ano maiores ca el», destaca Alberto, quien lo acompañó en esta aventura junto con su entrenador, Alexandre Martínez. Quedó en el puesto 21, pero llevando solo un año de entrenamiento funcional y para ser su tercera competición, es un puesto más que respetable. «A experiencia foi impresionante, a partir de aquí só pode ir para arriba», subrayan desde su club.
No es Javier el único de Equilátero (que tras inaugurar el centro de Santiago abrió otro en A Coruña) que ya saboreó podio. «O crosstraining é no que máis destacamos ata agora. Temos tamén un par de campioas galegas e un campión galego... así, aos poucos, vai sendo un club que empeza a despuntar», constata Amador, al frente del que fue el tercer club de boxeo federado de la capital gallega, un deporte en el que «hai aínda moito estereotipo e pénsase que somos xente violenta, problemática ou complicada... e nada que ver».
Sobre la atmósfera que se respira en la escuela deportiva, defiende que reina «un ambiente familiar e agradable, onde intentamos que todo o mundo estea cómodo e tratar de que a xente millore e progrese. É un sitio onde nos encanta o noso traballo e a nosa mellor publicidade son os nosos deportistas. A nós non nos vale de nada que paguen una cota e logo non veñan». Tanto en boxeo como en entrenamiento funcional, hay prácticamente la misma proporción de mujeres que de hombres, de edades muy dispares, desde los 9 años hasta casi 60.
En cuanto al funcional fitness, aclara Alberto que no hay una federación creada a nivel nacional sino una asociación deportiva sin ánimo de lucro y la federación internacional está permitiendo participar a españoles en sus campeonatos de igual manera. «Temos unha loita con ese tema. En España parece que as institucións non queren ver a traxectoria deste deporte e poñen moitos obstáculos para conseguir federalo e recoñecelo, o que nos deixa nunha posición de desigualdade para apoiar aos nosos atletas frente a outros deportes. En países como Suecia, onde a federación está xa constituida, levaron ao campionato do mundo deste ano a 72 representantes; e España, pese a non ter ese respaldo institucional que recibe unha federación, levou a 35», manifiesta. Para él, «el funtional fitness é o deporte revelación no planeta. En España está representado pola Asociación Española de Funtional Fitness (SF3). Búscase o atleta máis completo en canto a capacidades físicas e, en competición, puntúan seis probas: de forza, resistencia, habilidades, potencia, peso corporal e modalidade mixta. Clasifícaste puntuando en cada test, na procura do atleta máis híbrido».