«Sempre me disfrazo de muller. Encántame meterme no personaxe e que a xente se divirta co que fago», dice este profesional del disfraz minimalista que triunfa cada año con su desparpajo y simpatía
13 feb 2023 . Actualizado a las 22:48 h.A José Manuel Vázquez todo el mundo le llama Casiano, el mote que tenía su padre. Es uno de los fisioterapeutas más conocidos de Ourense, pero cuando llegan los días de entroido libra y se convierte en el rey del carnaval. Nunca falla y hay que decir que es muy difícil hacerle competencia. «O carnaval é unha transgresión», resume. Casiano empezó a disfrutar de esta fiesta de niño, en su pueblo natal, Muíños. «O meu avó materno, O Rochas, roubáballes roupa ás veciñas do tendal e logo se disfrazaba con ela para picalas. Era moi divertido. Ás veces subiámonos ao burro e dabamos unha volta polo pobo, co fin de divertir tamén aos outros veciños», cuenta. Ya de chavales, él y sus amigos recorrían la provincia. «Iamos a Entrimo, a Xinzo, a Celanova... porque nesas vilas tiñan charangas e había máis xente», confiesa.
Casiano tiene un estilo personal y claro en sus elecciones: siempre se disfraza de mujer. «Eu son un namorado da muller. Valoro o seu papel na sociedade, na familia e na vida en xeral, así que en homenaxe a ela sempre vou dun personaxe feminino. E levo pouca roupa porque me fai graza esa picaresca», admite. De ahí que le guste además vivir el carnaval solo. «Se vou con xente, teño que ir parando en cada local e non mo podo permitir porque morrería co frío. O meu segredo está en correr», confiesa. Y es que cuando dice poca ropa, se refiere incluso a casi nada, como cuando se disfrazó de una de las activistas del grupo Femen. «Só levaba un tanga de cor carne e pintadas por todo o corpo», cuenta. Casiano ha sido Madonna, Marilyn Monroe, Cristina Pedroche o Rigoberta Bandini. Siempre esforzándose por tener un disfraz sexi y perfecto, que empieza a hacer semanas antes su modista de confianza. «O entroido é un momento no que a crítica está permitida, con sorna e sen acritude. A min encántame meterme no personaxe e que a xente se divirta co que fago. Gústame sacar fotos con todo o mundo e rir sen parar. A miña familia antes morría coa vergoña e agora non sae de enriba de min», comenta. «O entroido é un movemento social que conta con toda a implicación do pobo, algo que non ocorre con case nada, e deberiamos escoitar máis o que quere a xente. O mellor é o que se vive con intensidade; pero o noso é tolerante, é educado, é amigable, é non é nada agresivo», termina.