La mariñana no quiere retirarse del kickboxing tras una pelea acabada por decisión médica
03 oct 2022 . Actualizado a las 21:50 h.Vanessa Ares (Burela, 1981) piensa ya en una revancha contra Sara Rodríguez, después de que el combate del pasado sábado en Foz entre la mariñana y la púgil portuguesa -por el cinturón ibérico de kickboxing- acabase por decisión médica, al sufrir la deportista local un corte en una ceja que amenazaba con agravarse de no terminar la pelea.
Los entrenadores de Ares y Rodríguez hablaron tras el combate y lo más probable es que haya una revancha, con una fecha todavía por concretar, aunque la mariñana, tres veces campeona gallega en la categoría de low kick hasta 60 kilos, además de subcampeona española, espera que pueda ser antes de final de año. Quiere poner así, con una pelea «ata o final», el broche de oro a su trayectoria.
«Quedoume a espiña de non poder acabar o combate e penso que a Sara tamén, porque unha vitoria deste xeito non gusta, así que estamos estudando unha revancha e concretar unha data», señala Ares, que necesitará un tiempo de recuperación antes de poder pelear de nuevo. Por eso, «imos tentar que sexa antes de final de ano. Teño decidido que é a miña última pelexa e quérome retirar doutra maneira, pelexando ata o final, e despois se se gaña gáñase, e se se perde, pérdese», concreta.
«Psicoloxicamente, acabar así o combate afectoume un pouco, porque penso que ía ser un gran guerra. Tiña unha rival de moito potencial», admite Ares, que sufrió cuatro puntos de sutura por un corte en una ceja ocasionado al poco de empezar, al chocar fortuitamente las cabezas de las dos contrincantes.
«Estabamonos tanteando, e ao ver que non me estaban lastimando o boxeo dela, quixen achegarme un pouco máis. Foi aí cando comezamos a intercambiar golpes e sen querer nos demos o cabezazo», relata.
«Durante a pelexa non me enterei, non tiña dor e non era consciente do que pasaba. Pedinlle ao médico que me deixara seguir porque non notaba nada e el estaba reacio, pero veume ben e deume un tempo pequeno. Dixo que ía estar pendente de como evolucionaba e cando comezou a sangrar parou o combate. Deume moitísima rabia e importencia, pero pasado o tempo e despois de que me atendesen no hospital teño que dicir que a decisión que tomou foi a mellor, porque a ferida estábase abrindo e había algunha posibilidade de afectar ao nervio óptico», explica Ares.
La deportista mariñana disfrutó de los dos asaltos que duró el combate. «Comezamos tanto ela coma min moi forte. Foi un bo cruzamento de golpes e penso que ía estar todo moi igualado, que podería caer a pelexa para calquera das dúas», señala.
Sobre su oponente, Ares manifiesta que «foi aos campionatos mundiais e ten un currículum moi importante. Ten moito nivel e está claro que en combates coma este ninguén vai regalar nada», expone.
«Unha grandísima velada»
Ares cree que su actuación se vio afectada por el estrés de organizar la velada de kickboxing del sábado en Foz. «Eu tiña que estar cos rapaces e estaba pensando en moitas cousas. E nunha pelexa destas tes que estar enfocada ao cen por cen nela. Non pelexar outro día foi un pouco un suicidio. Un combate coma este require desconectar de todo, e parece que subes ao ring con menos enerxía», indica.
Aún así, el fenomenal ambiente en el pabellón de Marzán compensa las preocupaciones. «Houbo moitísima xente, penso que o público en Foz quedou encantado. Poideron ver o que é o kickboxing e ao mesmo tempo déronme moitísimo apoio e cariño, estou encantada», valora Ares, también contenta con el comportamiento de sus pupilos.
«Estou satisfeita porque que foi unha cita moi boa para fomentar o kickboxing, con moito potencial. Estou moi orgullosa de todos meus rapaces, tres deles gañaron, outro estivo a piques e outro combate rematou tamén por precaución médica. Foi unha grandísima velada», concluye.