Juliana Novo, veciña de Estaca de Bares, en plena forma aos 102 anos

ANA F. CUBA MAÑÓN / LA VOZ

MAÑÓN

Juliana, o domingo, na horta da Cancela, un dos terreos nos que traballa
Juliana, o domingo, na horta da Cancela, un dos terreos nos que traballa I. F.

Naceu e vive na Vila, traballa na horta, limpa as fincas e camiña a diario

29 mar 2022 . Actualizado a las 21:57 h.

«Non vexo nin oio coma antes, polo demais non hai queixa», comentaba Juliana Novo (Vila de Bares-Mañón, 1920) o domingo na horta da Cancela, a uns 300 metros da casa. «Andar ando, coma se teño que ir ao faro de Estaca de Bares [a 1,5 quilómetros], e por aquí baixo coma se nada», dicía xusto antes de salvar o desnivel entre a finca e a estrada. Camiña coa vara, que lle dá seguridade, a bo ritmo, e os veciños e a familia (vive coa súa filla, Rosa, e o seu irmán Aquilino) están afeitos a atopala cavando na horta ou limpando as fincas co fouciño.

«Volvín botar as patacas, levabamos tres anos que non se podía por esa praga [a Tecia solanivora], e mañá vou ir plantar unhas colas polo medio das grandes», explicaba. O sábado celebrou os 102 anos coa familia e coa visita do alcalde: «Díxome que son a máis vella de Mañón e non sei se de Ortegal».

Viúva desde os 58 anos, Juliana traballou arreo desde cativa. «Para o que fago como moi pouco, sempre fun así», recoñece, con xesto doce e uns ollos que sorrín malia os seres queridos que perdeu e dos que sempre se acorda.