Desde fai moitos anos compro a vacina nunha farmacia á beira de casa cunha receita de Muface e póñenma nunha clínica próxima. En media hora remato. Este ano, os afiliados a Muface temos que vacinarnos no centro médico que nos corresponda, ou pagar o prezo íntegro da vacina, e non o 30 % habitual. En Muface dinme que eles non recibiron ningunha instrución respecto diso e que todo segue igual que anos anteriores. Pero non é así. As opcións son: ou pagas a vacina ou vas ao teu centro médico, previa solicitude de cita. A vacina costa 14,83 euros. Penso: con ese diñeiro podo comer no restaurante que teño á beira de casa, dous pratos e sobremesa, pan, bebida, todo moi substancioso; podo ir unha vez ao teatro (entrada reducida para maiores de 65), podo mercar para o libro electrónico unha publicación recente e unha das antigas; podo comprarme uns 350 gramos de ósos de santo…
Póñome ao choio e empezo a chamar ao centro para pedir cita. Sae sempre unha máquina que di que todas as liñas están ocupadas. Miro na Internet o que din os que xa foron: que non collen o teléfono, que hai que ir alí a pedir cita, que só para chegar á recepción hai colas de máis de media hora, que non hai asentos… Volvo botar contas: un cuarto de hora andando para chegar ao metro, traxecto de media hora, outros quince minutos ata o centro; dúas horas ida e volta, máis o que toque esperar alí. Ou sexa, polo menos unha mañá ou unha tarde da miña vida de xubilada setentona, cun xeonllo avariado e o lumbago amagando. E poden ser dúas, se non me collen o teléfono… Pois quedo sen ósos de santo. Así están as cousas.