Para un artista ou un científico o lugar no que desenvolve a súa vida profesional condiciona de forma radical as probabilidades de éxito. Se triunfa en Estados Unidos , triunfa no mundo. Se o fai en España, ten que seguir loitando para alcanzar unha proxección internacional, que na maioría dos casos frústrase, e non por falta de talento.
En España no Centro Nacional de Biotecnoloxía, dependente do CSIC, traballa o virólogo Luís Enjuanes, un profesional con longa experiencia, que renunciou a xubilarse para dirixir o proxecto dunha vacina española contra o covid-19.
Baseándose nas experiencia realizada con animais, este científico asegura que esta vacina superará ás que xa están no mercado , porque «o virus é neutralizado na porta de entrada», é dicir, non produce, como as outras, unha enfermidade leve, senón que impide a infección: «É completa, moi potente e, cunha soa dose, demostrou que dá unha inmunidade esterilizante».
Se Enjuanes fose chinés ou alemán, ou mesmo inglés ou ruso, a tal hora estariamos vacinados. Pero traballa en España, e a súa vacina empezará a comercializarse a fins do 2021. Noutros países lograron acurtar o prazo normal para o desenvolvemento dunha nova vacina. Eles teñen os medios. Nós non temos nin sequera interese pola Ciencia. As citas neste artigo están sacadas das declaracións á revista Nius. Na televisión pública apenas se viu a Enjuanes, pero todos os días vese ou se fala de futbolistas ou cantautores. Así nos vai.