Laura Quintas: «Reclamamos que as valoracións das discapacidades se fagan presenciais»

joel gómez SANTIAGO / LA VOZ

SANTIAGO

Sandra Alonso

«Moitas doenzas que non se ven están a limitar a nosa actividade diaria», afirma a coordinadora da comisión sociosanitaria de Cogami

21 mar 2022 . Actualizado a las 05:00 h.

A comisión sociosanitaria da Confederación Galega de Persoas con Discapacidade (Cogami) «reúne 23 entidades, representativas de persoas con doenzas orgánicas, que afectan a algún sistema ou a algún órgano, e que causan problemas e necesidades diferentes ás doutras discapacidades», afirma Laura Quintas, a súa coordinadora. Tamén preside a Asociación Galega de Hemofilia. A maiores desta, están integradas na comisión entidades de doentes de párkinson, esclerose múltiple, amputados, liga reumatolóxica, de fibrose quística, artrite, transplante de medula, ril (Alcer), espondilose, doenzas raras, lupus, parálise cerebral, doenzas neuromusculares, Crohn e colite ulcerosa, fibromialxia e fatiga crónica, e linfedema, lipedema e insuficiencia venosa e outras patoloxías vasculares.

«Moitas destas doenzas, que non se ven, están a limitar a nosa actividade diaria. Porque en ocasións cursan por abrochos, e un día as persoas afectadas están mal e ao outro ao mellor ben; un día tes moita dor e non te podes erguer da cama, e ao seguinte si que te podes mover. Estas doenzas levan a utilizar moito o sistema sanitario e a veces hai problemas de derivación a servizos especializados. No caso das doenzas raras, a situación aínda se complica máis, porque moitas veces non hai un especialista de referencia ou non se chega a un diagnóstico; ou tardan anos en ser diagnosticadas e van de especialista en especialista, sen que as vexan en conxunto», indica Laura Quintas.

Estas 23 entidades, explica, «queremos traballar de forma conxunta para buscar solucións». A pandemia da covid agravou a situación de moitas persoas «por non poderen acudir a fisioterapia, a logopedia, ou a cirurxías. E vai haber persoas que non van regresar ao punto onde estaban, pois empeoraron tanto que xa non van ter moita opción de mellora, por moito que agora as atendan». Tamén a vacinación foi complicada, acrecenta: «Houbo persoas con discapacidade susceptibles de ter covid e tardaron en ser vacinadas; ou doentes de diálise que seguían indo tres veces por semana en ambulancias cheas ao hospital, con risco de contaxio, ou doentes con fibroses quística que se vacinaron de últimas, a pesar da súa afectación de pulmón. Problemas así ocuparon moito tempo para reclamar unha asistencia adecuada», revela.

Un dos temas comúns que máis lles preocupa agora é o funcionamento dos comités de valoración da discapacidades: «Hai moito atraso para pasar o tribunal e conseguir o certificado de discapacidade. Comezaron a facer as valoracións por telefono no confinamento, e continúan. Por iso agora reclamamos que se fagan presenciais as valoracións das discapacidades, pois non se pode avaliar adecuadamente por teléfono, por exemplo, se unha persoa cun membro amputado utiliza próteses ben, e outras situacións que hai que ver. Xa llo trasladamos á consellería correspondente. E como as continúan a facer por teléfono, cada vez reclamamos para que sexan presenciais», enfatiza.

Laura Quintas tamén preside a Asociación Galega de Hemofilia (Agadhemo). «Somos 350 persoas afectadas, e socios colaboradores. Son doenzas raras e a nosa é das entidades con máis persoas asociadas en España. Hai unhas demandas como colectivo a nivel estatal que asumimos», afirma.

Agadhemo funciona desde 1986: «Nos últimos anos a sanidade galega incorporou de forma rápida as innovacións terapéuticas da hemofilia; aquí as nosas reivindicacións son máis para reclamar mellor acceso e derivacións a outras especialidades cando é necesario. O problema da hemofilia é que non se para de sangrar, moitas veces mesmo de forma espontánea, sen que haxa un golpe. Por iso se piden máis investigación e novas terapias».