Regístrate gratis y recibe en tu correo las principales noticias del día

Dos victorias en doce horas y en dos deportes para Claudia Martínez

LA VOZ VIGO

GRADA DE RÍO

M.MORALEJO

La referencia goleadora del Bembrive de fútbol sala se impuso en la carrera de 5K de la Invasión Celeste

24 mar 2025 . Actualizado a las 19:40 h.

El nombre de la ganadora de la prueba de 5K de la Invasión Celeste resulta muy familiar a los seguidores del Bembrive y de la segunda categoría femenina del fútbol sala. No era casualidad: Claudia Martínez Gutiérrez es la máxima goleadora de la categoría en su deporte y el domingo cruzó la meta de Balaídos en primer lugar entre las atletas de su distancia. Apenas habían pasado doce horas del último partido disputado y ganado por su equipo, en el que no faltó.

El primer deporte de la hoy futbolista fue el atletismo, que practicó hasta los quince años en el Vila de Cangas. «Teño esa condición de atleta desde pequeniña, pero realmente, só teño costume de ir á San Silvestre e, nos últimos anos, estou dobrando na de Vigo e a de Cangas. Nesta proba, era a primeira vez», dice la moañesa, que se apuntó junto a varias compañeras de equipo —Mar y Laura, en los cinco, y Andrea, que sí se atrevió con los 10— y no hizo ningún tipo de preparación a mayores de sus entrenamientos con el club vigués ni tampoco iba con aspiración alguna.

Martínez subraya que su condición física responde a «estar xogando, adestrar catro días e facer deporte cinco á semana». Eso la mantiene en forma y no acusó el cansancio, aunque, para que así fuera, tuvo claro que su distancia eran los 5. «Os 10 si que os ía notar máis vindo de xogar e tamén de cara a afrontar esta nova semana», señala. Porque no necesitan pedir ningún permiso a su equipo, pero está la «responsabilidade individual» para saber que esta carrera no debe afectar a su rendimiento en el Bembrive.

En el caso de Claudia, además, venía de estar el viernes por la tarde en la cama, aquejada de un virus. No tuvo claro hasta el último momento si correría la Invasión. «Colléronme o dorsal, pero estiven a piques de non ir», confiesa. Sin embargo, llegó a punto para el partido —«aí non tiña dúbida de que ía chegar», señala dejando claro su compromiso— y, finalmente, también tomó la salida. «Para nada contaba con gañar. Cando cheguei, dixeron que era a primeira muller e me puxeron a cinta, non o esperaba para nada».

En cuanto al desarrollo de la carrera, cuenta que al principio pasó algo de frío y que la pendiente de Colón fue lo más duro. «Logo, Pi y Margall xa era plano e a Praza de América e baixar por Fragoso, e ao ser cinco quilómetros, leveino ben», desgrana. Además, y aunque es culé declarada, también para ella fue especial cruzar la meta en Balaídos. «Foi chulo entrar no estadio. Sempre quero que gañe o Celta menos cando xoga contra o Barcelona. E estivo chulo entrar no estadio, era un aliciente», cuenta. Sus compañeras «alucinaron» como ella al ver que había ganado y ya piensan en repetir en el 2026.

Compitió contra Ana Peleteiro

A Claudia no le costó en su día tomar la decisión de dejar el atletismo, pues era «un deporte duro e moi dedicado» y prefería el fútbol sala, aunque también del otro guarda buenos recuerdos. «Lémbroo con moitísimo cariño. Foron seis ou sete anos e o que máis me custou foi que aínda que era un deporte individual, tiña alí ás miñas amigas, éramos un puñado de rapazas na mesma categoría e co mesmo adestrador, Calvar, e eramos coma unha familia na que estiven desde benxamín a cadete. Si que foi complicado por esa parte», recuerda.

En aquella época, recuerda ganar en varios cros e también fue campeona gallega en media distancia en esas categorías inferiores. «Logo, tamén facía vallas, triplo salto… De todo. Teño un ano máis que Ana Peleteiro e competía con ela», revela divertida en referencia a la barbanzana, bronce mundial por tercera vez este pasado fin de semana. «Era moi positivo, porque Calvar nos ensinaba a ser atletas multidisciplinares», algo que considera que le ha ayudado en el fútbol sala: «Sen dúbida. Facíanos ser deportistas moi completas».

«A liga está espectacular»

El Bembrive se colocó segundo con el triunfo de este fin de semana, pero los primeros clasificados están en un pañuelo a falta de siete jornadas. «A liga está espectacular, é unha pasada. Cada xornada é un mundo. Estamos segundas, pero é tan probable quedar primeiras coma oitavas», comenta. Se fija en la cantidad de enfrentamientos directos que restan y lo afronta con entusiasmo. «Cada xornada está chulísima e queremos seguir na pomada ata o final para aspirar ao play-off, xa que todo o mundo vai perder puntos», advierte.

Martínez dice que las cosas van «moi ben» con el nuevo cuerpo técnico. «É moi completo e estamos adaptándonos. Eles están aproveitando o que tiñamos traballado e visto con Pitu e están facendo unha transición moi suave nese sentido, intelixente, aportando cousas novas pouco a pouco», apunta. No oculta que la renuncia del anterior entrenador fue dura. «Aínda que ninguén sexa indispensable, somos unha familia e cando alguén marcha, nótase moito e bótase de menos. Foi un proceso, pero estamos moi ben con Gael, Merino e Marta», celebra. Y confía «plenamente» en que se puedan meter en ese play-off.