Su comisión de festas suma catorce personas, de jubilados a jóvenes embarazadas. Este sábado, en la fiesta de carnaval, no quedó vecino sin participar. Para los próximos meses ya anuncian desde una fiesta de primavera a una pulpada o una sardiñada
20 feb 2023 . Actualizado a las 13:55 h.Este pasado sábado, día en el que se concentraban en Santiago varias de las fiestas más concurridas del entroido -con el desfile do Meco por el casco histórico-, mucha gente, y no solo de Amio, optó por trasladarse a este barrio, que desde hace años se postula como uno de los más festeiros de la ciudad. «O decisivo é que todo o mundo se involucra. Neste entroido houbo dúas señoras que, voluntariamente, estiveron facendo filloas desde as 15.00 ata as 23.00 horas», destacan agradecidos desde la Asociación recreativa e cultural San Félix de Afora, encargada de los festejos en Amio.
Él mismo aclara cómo han dado con la tecla para solventar el hándicap al que se enfrentan otras comisiones de fiestas, ante la ausencia de voluntarios o la falta de financiación. «Cando o pasado ano houbo o último relevo na comisión, ao principio eramos só seis, pero fomos pedindo voluntarios e xa chegamos a ser catorce. É difícil, pero nós insistiamos. Algúns dicíannos: ''se vai meu curmán, tamén vou eu...''. Sumabamos de dous en dous», recuerda, poniendo el foco en la importancia de contar con un amplio abanico de edades. «Temos dende o presidente, que está xubilado, a varios integrantes de vinte e poucos anos. Unha chica está embarazada. A xente de menor idade quere colaborar. Eles teñen a forza, a enerxía, e iso é o importante», destaca con orgullo. «Aquí todos saben que estas son festas do barrio, co barrio e para o barrio. Esa é a nosa biblia e iso á xente gústalle. Neste entroido, no que non tiñamos unha orquestra, cinco veciños colleron un tractor e presentáronse cun remolque-escenario de orquestra: a Orquesta Amio show. Tiñan unha playlist e lles ían pedindo cancións. Tanto gustou que ao final se alternaban co dj contratado», subrayan los promotores del carnaval, incidiendo en cómo esta comparsa se llevó un premio especial.
«Aquí todos os veciños aportan diñeiro para as festas. Ademais, moitas empresas, e non só da zona, queren colaborar. Somos un barrio pequeno, pero no entroido damos máis de 300 euros en premios. O sábado desfilamos catro comparsas», apunta en plural, explicando que los miembros de la comisión iban de espantapájaros. «Uns veciños ían de romanos; outra familia enteira, tanto homes e mulleres, vestíronse de señoras de distintas rúas de Amio, como ás que ves polas fiestras. Eles tamén levaron premio. Foron moi celebrados», incide divertido, resaltando la amplia implicación vecinal.
«Nun tren ían todos os nenos disfrazados. A anterior secretaria da comisión de festas tiña unha man rota e non dubidou en vir como nunha cama do hospital. Outro cortou unha bañeira antiga de metal e co motor dunha desbrozadora e catro rodas, fíxoo andar. Os veciños maiores agardaron ata unha hora diante das súas casas para ver pasar o desfile. Xa nos dicían que lle tardaba vernos», explica satisfecho sobre una celebración que desde las 22.00 se concentró ya en el campo da festa y se prolongó hasta las 04.30 horas.
«Agardabámolo, pero alegra ver que se encheu a rebentar. A xente ía tan disfrazada que a moitos nin os recoñeciamos», desliza riendo. «A xente do barrio estivo moi implicada e iso é o importante. Cada vez notamos, ademais, que nos coñecen tamén fóra», reconoce. «Dende a pandemia nótanse máis gañas de celebración e aquí a festa é non-stop», defiende.
«Para o 1 de abril xa temos preparada unha festa da primavera; despois haberá unha pulpada, unha sardiñada e, xa en xullo, as nosas propias celebracións», avanza sin descanso.
